اولین فناوری «مسدودکننده نور خورشید» برای مبارزه با گرمایش جهانی آزمایش شد

افزایش دمای زمین دانشمندان را وادار کرده است تا جایگزین‌های مختلفی از جمله روش‌هایی برای کاهش گرم شدن سیاره زمین را جستجو و کشف کنند.

به تازگی پژوهشگران آمریکایی اولین آزمایش در فضای باز از روش شفاف‌سازی ابر را انجام دادند که نور خورشید را منحرف می‌کند و می‌تواند به طور موقت سیاره زمین را خنک کند.

این روش ابتکاری ژئومهندسی، «روشن کردن ابر‌های دریایی» نامیده می‌شود و می‌تواند به ابر‌های بر فراز اقیانوس اجازه دهد تا نور پرتو‌های خورشید بیشتری را به فضا منعکس کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروهی از پژوهشگران به رهبری دانشگاه واشنگتن این آزمایش‌ها را برای ارزیابی کارایی فناوری خود در منطقه خلیج سانفرانسیسکو انجام دادند.

ژئومهندسی ابر
ابر‌ها به طور طبیعی نور خورشید را به فضا منعکس می‌کنند و این تیم اکنون در حال آزمایش این روش برای تقویت عمدی این پدیده طبیعی است تا به طور مؤثر نور خورشید بیشتری را از سیاره ما دور کند؛ بنابراین روشن کردن و بیشتر شفاف کردن ابر‌های دریایی چگونه کار می‌کند؟ پژوهشگران برای افزایش روشنایی یا قدرت بازتاب ابرها، ذرات نمک دریایی ملقب به هواپخش (aerosol) را به ابر‌های کم ارتفاع بالای اقیانوس تزریق کردند.

این به نوبه خود میزان جذب نور خورشید توسط زمین را کاهش می‌دهد و منجر به یک اثر خنک‌کننده می‌شود.

این فرآیند بازگرداندن انرژی خورشیدی به فضا گاهی اوقات به عنوان اصلاح تابش خورشیدی یا ژئومهندسی خورشیدی نیز شناخته می‌شود.

این تیم از یک سمپاش تخصصی روی عرشه ناو هواپیمابر هورنت برای انتشار ذرات میکروسکوپی هواپخش در هوا استفاده کردند. در نسخه‌های بزرگ آتی، کشتی‌ها به دستگاه‌های اسپری عظیم برای تزریق این ذرات به هوا مجهز خواهند شد.

طبق گفته نیویورک تایمز، این تیم همچنین توانایی دستگاه را برای اسپری کردن هواپخش‌های نمکی با اندازه مناسب به طور مداوم در هوا ارزیابی کرد.

اندازه مناسب این ذرات برای دستیابی به بازتاب ابری مناسب بسیار مهم است. ذرات کوچکتر نشان‌دهنده بازتاب بهتر است، اما ذرات بزرگتر ممکن است باعث بازتاب کمتر تابش خورشید شود.

عوارض جانبی احتمالی
در حالی که روشن شدن ابر‌های دریایی نویدبخش است، اما بدون نگرانی نیست. برخی از دانشمندان به شدت نسبت به این فرآیند درخشان کردن ابر‌ها بدبین هستند، به‌ویژه هنگامی که در مقیاس بزرگتر و سیاره‌ای اعمال شود.

این رویکرد ژئومهندسی پتانسیل تأثیرگذاری بر الگو‌های آب و هوایی از جمله تغییرات در گردش اقیانوسی و الگو‌های بارش را دارد.

حتی تیمی که پشت این آزمایش قرار دارد، اعلام کرده است که در حال بررسی عوارض جانبی بالقوه این روش است.

دانشمندان در تلاش هستند تا از طریق مطالعه و تجزیه و تحلیل کامل، تمام دامنه این فناوری را درک کنند.

سارا دوهرتی، دانشمند جو و مدیر برنامه روشن‌سازی ابر‌های دریایی دانشگاه واشنگتن خاطرنشان کرد که بررسی و آزمایش امکان‌سنجی چنین فناوری‌های مداخله‌ای حیاتی است.

وی گفت: هدف برنامه ما این است که بفهمد آیا حتی می‌توان ابر‌های دریایی کم‌عمق را به طور قابل پیش‌بینی و قابل اطمینان شفاف کرد یا خیر و اگر چنین است، انجام این کار در مناطق مختلف کره زمین چگونه بر دما، بارندگی و آب و هوا چه در سطح جهانی و چه در سطح محلی تاثیر می‌گذارد و همچنین شناسایی شود که سایر عوارض جانبی احتمالی آن چیست.

وی افزود: ما به عنوان دانشمندان جو، فکر می‌کنیم بسیار مهم است که جامعه قبل از تصمیم گیری در مورد استفاده یا عدم استفاده از روش شفاف‌سازی ابر‌های دریایی در تلاش برای کاهش خطرات آب و هوایی، پاسخ این سؤالات را داشته باشد.

با این وجود، بهترین راه برای کاهش افزایش دما، توقف استفاده از سوخت‌های فسیلی است که گاز‌های گرم‌کننده زمین را به جو آن منتشر می‌کنند.

با کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، هدف محدود کردن افزایش دمای جهانی زمین تا آستانه ایمن ۱.۵ درجه سانتیگراد نسبت به سطوح ماقبل صنعتی محقق خواهد شد.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: گرمایش زمین دانشمندان نور خورشید ابر های دریایی نور خورشید ابر ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۰۷۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه‌ترین نظریه توطئه: ما دو خورشید داریم که دومی پشت اولی پنهان شده!

به گزارش خبرآنلاین، گروه فیس‌بوکی «پیروان ناشناس نیبیرو» به‌تازگی نسخه دیگری از تئوری توطئه مبتنی بر «دو خورشید در منظومه شمسی» منتشر کرده‌اند. شواهد نظریه‌پردازان این تئوری، هاله‌ای از نور است که گاهی در اطراف خورشید دیده می‌شود؛ حال آن‌که این نور درواقع پدیده‌ای جوی است و ده‌ها سال است که منجمان آن را با عنوان «هاله خورشیدی» می‌شناسند.هاله، حلقه‌ای از نور است که با شکست یا بازتاب آفتاب و مهتاب (نور خورشید یا ماه) در برخورد با بلورهای یخ پراکنده در لایه‌های فوقانی جو (معمولاً پرده نازک ابرهای سیروس) شکل می‌گیرد. هاله معمولاً به شکل حلقه‌ای سفید و روشن دیده می‌شود (اثر بازتاب) و بعضی وقت‌ها طیف رنگین‌کمانی نیز در آن پدیدار می‌شود (شکست).

سابقه تاریخی

ادعای وجود ۲ خورشید، مسبوق به سابقه است. سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) و در حین پخش زنده گذر سیاره عطارد از مقابل خورشید، اخترشناسی به نام «پل کاکس» در حال توضیح ماجرا بود که جسمی کروی روی نمایشگر ظاهر شد. این جسم احتمالاً خطای نوری بود و کاکس به شوخی گفت: «ممکن است بپرسید که این جرم گرد بزرگ در سمت راست خورشید چیست؟ خب، این خورشید دوم ماست! نمی‌دانم که آیا از وجود خورشید دوم اطلاع داشتید یا نه؛ اما این خورشید دوم واقعا وجود دارد و معمولاً از دید ما زمینی‌ها پنهان است. ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی معمولاً این چیزها را از ما پنهان می‌کنند».

نظریه‌پردازان توطئه، این شوخی کاکس را به عنوان اثباتی بر وجود خورشید دوم، علم عثمان کرده‌اند.

چرا خورشید دوم وجود ندارد؟

صدالبته که تئوری توطئه وجود ۲ خورشید در منظومه شمسی، نشانی از حقیقت ندارد و دلایل علمی متقنی بر عدم وجود آن در دست داریم.

اخترشناسان از قرن نوزدهم توانسته‌اند با تحلیل اختلالات جزئی در مدار حرکت سیارات، وجود اجرام دیگر را پیش‌بینی کنند. نخستین آن‌ها سیاره نپتون بود که موقعیت آن با رصد اختلالات حرکت سیاره اورانوس به‌دقت مشخص شد و طی چند ساعت رصد، کشف شد. بررسی اختلالات مداری سیاره عطارد به شکل‌گیری نظریه نسبیت عام انجامید و بررسی اختلالات اجرام فرانپتونی و کمربند کایپر، احتمال وجود سیاره نهم را افزایش داده است.

این درحالی است که اگر ستاره دیگری در منظومه شمسی بود، اختلالات به‌مراتب شدیدتری در مدار حرکت سیارات ایجاد می‌کرد، مدار زمین و دیگر اجرام دیگر ثابت نمی‌ماند (این موضوع به مسئله ۳جسم معروف است و شما می‌توانید در سریال مسئله ۳ جسم، جزئیات بیشتری از این مسئله را به زبان ساده ببینید).

از سوی دیگر، زمین و خورشید در وضعیت قفل‌شدگی گرانشی با یکدیگر قرار ندارند. قفل‌شدگی گرانشی، پدیده‌ای است که در ماه، قمر زمین هم می‌بینیم و بر اساس آن، دوره گردش وضعی و انتقالی ماه به دور زمین برابر است، به همین دلیل است که ما از روی زمین فقط یک نیمه ماه را می‌توانیم ببینیم و از سطح ماه، زمین جایگاه ثابتی در آسمان دارد. اگر خورشید دوم بخواهد طوری حرکت کند که از نگاه ما زمینی‌ها همواره پشت خورشید باقی بماند، فضاپیماهایی که به دور خورشید، عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و زحل چرخیده‌اند می‌بایست نشانی از آن می‌دیدند و این درحالی است که هیچ فضاپیمایی، حتی آن‌هایی که پشت خورشید را رصد کرده‌اند (!)، نشانی از ستاره دیگر ندیده‌اند.

درست است که حدود نیمی از ستارگان آسمان، ستارگان دوتایی یا چندتایی هستند، اما خورشید ما جزو دسته ستارگان منفرد است و با توجه به وضعیت حرکت ستارگان همسایه، تا آینده قابل‌پیش‌بینی بعید است که ستاره دیگری به خانواده منظومه شمسی افزوده شود.

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904183 ذوالفقار دانشی